Home | Biografie | Lezingen

Lezingen / betogen / interviews
 

Sierk Schröder (1903-2002)

Sierk Schröder, zijn cahier met aforismen

Een lijntjescahier van Sierk is gevuld met aforismen en andere gedachten, door hem genoteerd met een dun schrijvende zwarte viltstift. De meeste zijn kort, zoals:

• Men vraagt: 'waarom kijk je altijd zo somber op je zelfportretten?'
  'Wel, als je met jezelf geconfronteerd wordt valt er niet veel te lachen, is het niet?'

Over de schilderkunst van de twintigste eeuw:

• Ik heb in mijn leven heel wat vuurpijlen de lucht in zien gaan, om in een vonkenregen van succes weer neer te storten en uit te doven
• Met de mode meedoen is de snelste manier om uit de mode te raken
• Kunde tot kunst verheffen leidt tot verstarring - Onkunde tot kunst verheffen leidt
  tot chaos
• Kunst komt van kunnen: Over kunde en inspiratie:
  o Zonder kunnen is elke inspiratie levenloos
  o Zonder inspiratie is elk kunnen krachteloos
• Pas door kwaliteit wordt "eigentijds" tijdloos
• Pas op dat je handtekening je tekening niet tot een bankbiljet maakt
• Elke generatie krijgt de kunst die ze verdient. Onze kunst: het morele verval

Voorts:

• de mensen zien, maar nemen niet waar
• Je erkent de waarheid pas als je er rijp voor bent
• Het is een denkfout te menen dat een schilder die miljonairs schildert zelf ook
  miljonair is
• Iedereen heeft altijd gezegd: je vraagt veel te weinig. Dat is misschien waar, maar
  als je de mensen niet het vel over de oren haalt heb je op je oude dag veel
  vrienden
• Rijke mensen moet je niet te véél vragen; ze hebben toch al zoveel geldzorgen!
• Een boek is als een opgeschreven droom. Je hebt mooie en boze dromen
• Count your blessings! Maar als je zo heel oud bent, word je al moe van het tellen.
• Als je lichaam niet meer kan, wat je geest nog zou willen, voel je je als een vogel
  die gekortwiekt is
• Men schildert niet met de handen, maar met het hoofd. Ik dacht dat die uitspraak
  van mij was, maar Michelangelo heeft dat ook al gezegd, over beeldhouwen!
• Men zegt altijd dat dochters, als zij ouder worden op hun moeders gaan lijken,
  maar er zijn ook moeders die, als zij oud worden, op hun dochter gaan lijken.
• Altijd krijg je als portrettist dezelfde opmerking van de familie: 'Het lijkt, maar het
  is veel te oud!' De familie vergeet dat er over twintig jaar wordt gezegd: 'Het lijkt,
  maar wat was ze toen nog jong!'

Nog een paar: over portretschilderen, niet uit het schrift, maar van losse bladen:

De freule: 'Het lijkt wel, meneer Schröder, maar u hebt me wel erg oud gemaakt.' Bert, de tuinman, mocht komen kijken. Hij deed zijn klompen uit bij de deur, keek naar het portret en zei: 'Krèk de freule, maar tien jaar te jong!'

Een sprekend portret is niet zomaar een uitdrukking. Daarom is schilderen naar foto's zo funest. Je kunt de stem niet horen, en die moet je horen bij een goed portret. Zoals je ook de sigarenlucht van een grijze zakenman in een grijs pak moet kunnen ruiken. Aan een goed frontaal portret moet je ook de rug van de figuur kunnen zien.

De schrijver Kinsgley Amis (1922-1995) heeft eens gezegd: 'Importance is not important. Good writing (good painting) is important'. En verder: 'As soon as originality became important the days of artistic merit were numbered'.

Als kleine jongen tekende ik graag plaatjes na. Toen ik naar de natuur ging tekenen, ging er een wereld voor mij open. Het geschapene is zo grandioos, zo overweldigend, zo gevarieerd, zo bizar, zo wreed, zo schoon. Wat een vreugde uit die bron te mogen putten, Sierk.

Zhang Zao: 'Naar buiten toe neem ik de natuur als leermeester, van binnenuit vind ik het in de bron van mijn hart'.

Uit het archief van de Stichting Sierk Schröder '